Paper works
De kunst van het snijden
te zien vanaf 18 september 2022 t/m 9 januari 2023
Vanaf 18 september staat de expositiezaal van Waterlandsmuseum de Speeltoren in het teken van de tentoonstelling ‘Paper Works, de kunst van het snijden’. Tijdens deze solo-expositie laat kunstenares Tonie van Marle haar verfijnde driedimensionale papierobjecten zien.
organisch precisiewerk
Deze met mesjes en precisie uitgesneden tekeningen krijgen een 3D-effect en een sculpturale uitstraling, doordat ze bestaan uit achter elkaar hangende lagen. Elke laag heeft zijn eigen karakter en de verschillende lagen samen vormen een bijzondere eenheid. De verbindende factor in het werk van Van Marle is de voorliefde voor structuren, vaak geïnspireerd op de microscopische wereld van celbiologie, archeologie en natuurlijke organismes.
Het vervaardigen van de papierobjecten is volgens Van Marle een organisch precisiewerk: ‘Al snijdend ontstaat het werk bijna autonoom onder je handen. Omdat het snijden met een mes onherroepelijk is, vereist het je volledige concentratie. De ene uitgesneden vorm roept de volgende op. Van het totale aantal lagen is de eerste laag het meest bepalend voor het uiteindelijke werk. Zo roept dus niet alleen de ene vorm de volgende in het leven, maar de ene laag bepaalt ook de volgende laag. De structuren zijn de bouwstenen van het werk.’
Dit zorgt voor een spannend kijkspel van papieren structuren en de leegte tussen de lijnen. De kijker wordt uitgedaagd om door de lagen heen te kijken en het zijn en niet-zijn van de vormen te ervaren.
werken in het museum
De tentoongestelde werken vormen een weerslag van een periode die min of meer zijn aanvang nam met het uitbreken van de coronapandemie in 2020. ‘Aangezien er twee jaar lang geen mogelijkheden waren om te exposeren, onderhield ik vanuit mijn atelier contact met de buitenwereld door verhalen te schrijven over nieuwe kunstwerken. Zo gaf ik inzicht in het werkproces, het materiaal, inspiratie en ideeën, relevantie tot de nieuwe werkelijkheid en de toekomst na de coronacrisis. Aan het eind van die periode verplaatste ik mijn fysieke werkplek naar Frankrijk, waar ik sindsdien lange periodes doorbreng. Het is de eerste keer sinds de pandemie dat ik deze serie papierobjecten aan het publiek kan laten zien.
In de expositieruimte kun je ook kennis nemen van deze verhalen en in een korte documentaire kun je zien hoe zij werkt.
het draagbare museum
Al jaren stonden er een paar naaikistjes in mijn atelier. Van die ouderwetse, die je als een harmonica open kunt trekken. Ze vroegen erom om gevuld te worden. Maar pas nadat ik een serie kleine linoprints had gemaakt kon ik ze een nieuwe functie geven.
Het idee van een serie linosneden ontstond tijdens een 10-daagse wandeling in de rotsachtige formaties van Sächsische Schweiz, in voormalig Oost-Duitsland. De grilligheid van het landschap, met zijn hoog opgaande rotsen en oude stenen bruggen, alsook de architectuur van de streek, vroegen om een grafische vormentaal. Met een kleine linohandpers begon ik met het afdrukken van minieme linosneden. Door ze flink in te inkten gaven ze de indruk van houtsneden, wat het grafische aspect nog versterkte. Ik schilderde de drie kistjes wit, bevestigde koperen knoppen aan de zijkant waar ik een band doorheen haalde, vulde alle vakjes met een prent en, voilà, ik had een draagbaar museum, bestaande uit drie ‘zalen’. Hele kleine kunstwerkjes in een miniatuurmuseum.
wat is er nog meer te zien
Er is nog veel meer te zien, de tentoonstellingen zijn verdeeld over vijf zalen.
eerdere tentoonstellingen
Een overzicht eerdere tijdelijke tentoonstellingen vindt u op de pagina Was te zien >