horizon

Van Essel (Davos,1967) kwam eind jaren tachtig uit Zwitserland naar Nederland en ging naar de kunstacademie in Groningen. Ze is onder de indruk van de verschillen tussen Zwitserland en Nederland. De open ruimte, begrensd door alleen de horizon, vormt een enorm contrast met de steile Alpentoppen rond Davos. Na haar studie krijgt ze in 1997 haar atelier in Amsterdam Noord bij het IJ.

De horizon

De horizon is een constant onderwerp in het werk van Van Essel: “Al jaren doe ik onderzoek naar de plaatsing van de horizon in het platte en natte landschap. De horizon bepaalt ook mijn eigen positie in de ruimte. Het Nederlandse woord voor horizon omschrijft mijn gevoel heel goed: de einder.”

In het Nederlandse landschap is - door regen, mist, spiegeling, dijken achter elkaar, eilanden in het water - de horizon niet altijd duidelijk vast te stellen. Soms zie je zelfs een dubbele horizon. Dat kan verwarrend zijn. Wat betekent dat voor plaatsbepaling van de kunstenaar?

“Als je een landschap tekent, is het eerste wat je doet de horizon vaststellen. Die plaatsbepaling heeft directe consequenties voor de ervaring van de ruimte van de kijker. Lig ik op de grond, kijk ik van boven? De horizon is een houvast. Zeker in een ‘lege’ ruimte, waar spiegelingen of minimale hoogteverschillen het landschap bepalen, is een vast punt rustgevend."

Kleur en contrast

Met de verandering van intensiteit van kleur of contrasten suggereert de kunstenaar ruimte in haar schilderijen. De grootste contrasten en de meest intensieve kleuren vind je steeds in de voorgrond, naar de horizon toe nemen kleur en contrasten af. “In mijn werk wil ik de ruimtelijkheid van het Hollandse landschap tonen, met daarin ankerpunten om het oog te laten rusten. Dit kan een kerktoren, elektriciteitsmast of een koe zijn.” Op de horizon stipt zij het ingrijpen van de mens aan.

De tentoonstelling duurt tot en met 5 mei 2024.