MONNICKENDAM VAN VROEGEr

Stadjes veranderen in de tijd, samen met de mensen die er wonen. Hun werk verandert evenals het vermaak en de ontspanning, hun kleding, dat ene gebouw op de hoek. Gelukkig kwam in de 19e eeuw de ´photographie´ tot ontwikkeling. En zo kunnen wij nu getuige zijn van het leven van onze voorouders. 

Maar er zijn meer getuigenissen die ons een beeld kunnen geven: huishoudelijke spullen en gereedschappen die we allang niet meer gebruiken, schilderijen of een tapvergunning van een verdwenen café. 

De 19e eeuw en de eerste helft van de 20ste eeuw waren geen vetpot. Monnickendammers waren harde werkers.

We zien onze grootouders en overgroot-ouders aan het werk in de visverwerking, de veekoekenfabriek, in het naaiatelier en op straat. Van de kortstondige glorie van Papierstuc fabriek ´Holland´ resten ons nog de mallen en de catalogi. 

De winters waren strenger en ook toen was er ijsvermaak met schaatstochten en oorkondes. Op de nog niet ingepolderde Monnickenmeer zoefden de ijszeilers rond. Een hilarisch hoogtepunt was het ijspaleis op de Gouwzee uit 1895 waar de Maharadja van Lombok tijdelijk residentie hield, al dan niet in delorum, aldus de krantenverslagen uit de Monnickendammer van die winter. 

'Monnickendam van Vroeger' is een tentoonstelling met veel nostalgie en veel beelden uit de tijd van onze (over)grootouders. Soms weten we wie ze zijn, soms niet. 

Maar misschien weten onze bezoekers dat nog wel. Er liggen daarom overal kleine memoblokjes. Herkent u een ver familielid, plak een memostickertje er bij. Zo mag u ook raden waarvoor bepaalde ‘vreemde’ objecten gediend hebben. Zo vertelt het museum het verhaal van vroeger en de bezoekers vullen het aan.